سیستم تأمین هوای زمینی

با توجه به چگالی بالاتر دی اکسید کربن در مقایسه با هوا ، هرچه به زمین نزدیکتر باشد ، میزان اکسیژن پایین تر است. از منظر حفظ انرژی ، نصب سیستم هوای تازه روی زمین به اثر تهویه بهتری می رسد. هوای سرد تأمین شده از رسانه های تأمین هوای پایین کف یا دیوار روی سطح کف ، تشکیل یک سازمان جریان هوا سازمان یافته و یک ستون شناور در اطراف منبع گرما برای از بین بردن گرما تشکیل می شود. با توجه به سرعت باد کم و تلاطم صاف سازمان جریان هوا ، هیچ جریان بزرگ گرد و غری وجود ندارد. بنابراین ، دمای هوا در منطقه کار داخلی در جهت افقی نسبتاً سازگار است ، در حالی که در جهت عمودی ، طبقه بندی شده و ارتفاع لایه بالاتر است ، این پدیده آشکارتر است. بیداری به سمت بالا که توسط منبع گرما ایجاد می شود نه تنها بار گرما را از بین می برد ، بلکه هوای کثیف را از محل کار به قسمت فوقانی اتاق می آورد ، که توسط خروجی اگزوز در بالای اتاق تخلیه می شود. هوای تازه ، گرمای زباله و آلاینده هایی که توسط خروجی هوای پایین ارسال شده اند به سمت بالا تحت نیروی محرک سازمان شناور و جریان هوا حرکت می کنند ، بنابراین تأمین سیستم هوای تازه می تواند کیفیت هوای خوبی را در مناطق کار داخلی فراهم کند.

اگرچه عرضه هوای زمینی مزایای خود را دارد ، اما شرایط قابل توجهی نیز دارد. این امر به طور کلی برای مکان های مربوط به منابع آلودگی و منابع گرما مناسب است و ارتفاع کف آن کمتر از 2.5 متر نیست. در این زمان ، هوای کثیف را می توان به راحتی با استفاده از شناور از بین برد ، همچنین حد بالایی برای بار خنک کننده طراحی اتاق وجود دارد. تحقیقات نشان داده است که اگر فضای کافی برای دستگاه های عرضه و توزیع هوا در مقیاس بزرگ وجود داشته باشد ، بار خنک کننده اتاق می تواند تا 120W/㎡ برسد. اگر بار خنک کننده اتاق خیلی زیاد باشد ، مصرف برق تهویه به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. تضاد بین اشغال زمین و مکان برای دستگاه های تأمین هوای فضای باز نیز برجسته تر است.